Hayat durdu martılar sustu
Şehir yalnızlığını kustu
Kumrular şakımaz unuttu
Sen gittin bu şehir dondu
Bahar gelmez bu şehir sensiz
Bir şehir ağlar sessiz sessiz
Gönül kimsesiz çaresiz
Umutsuz perişan ve hâlsiz
Sen gittin bu şehir ağladı
Tüm sokaklar ayaza daldı
Sokak lambası yanmaz oldu
Mevsim yazdı ortam kış oldu
Söz Şenay Bilgiçli