Çiçekler bizi kıskanırdı
Kelebekler seni izlerdi
Aşkla gülen gözler bizimdi
Bizi ayrı düşüren kimdi
Yârim yine seni yâd ettim
Söğütlü deresinden geçtim
Buz gibi sularından içtim
İçtim içtim kendimden geçtim
Güneş bizi yakıp geçerken
Rüzgâr kokusunu salarken
Hayâlle uykuya dalarken
Ömrüm geçmiş ben düşünürken
Söz Şenay Bilgiçli